شب

با تیشهء اندیشه ء شعرم 

من امشب شهر شب را می تراشم 

 تا به صبح روشن امید 

گرچه تر دامنم اینک به هزاران الماس

بغض بشکسته و بنشسته به جویبار باران

ستاره می تراود نور از یلدای این خاموش

یعنی که شب شکستنیست

                                                                                                                                       (مجید)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط مجید در 9:57 | |